Yazar: ERTAN ENGİN
Danışman: PROF. DR. SEMA UĞURCAN
Yer Bilgisi: Marmara Üniversitesi / Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü / Türk Edebiyatı Bölümü / Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı / Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı
Konu: Türk Dili ve Edebiyatı
Doktora Tezi (2010)
Özet: “Türk romanında Ermenilere hem ulus hem de roman kişisi olarak çok sayıda eserde değinildiğini, yer verildiğini söylemek mümkündür. Yaşam biçimlerinin ve coğrafyanın birbirine yakınlaştırdığı Türk ve Ermeni toplumlarının hem bu yakınlaşması hem de 20. yüzyıl başında ilişkilerin kopma noktasına gelişi Türk romanına konu olur. İki toplum arasındaki tarihsel ilişkinin seyrini romanlarda sürmek mümkündür. Ermeni-Türk ilişkilerinin tarihine paralel biçimde Türk romanının ilk örneklerinde Ermeniler ‘sadık teba’ imajına uygundur. 2. Meşrutiyet sonrasında ve 1. Dünya Savaşı ile birlikte yeni bir Ermeni tipi, Türklerle dostluk yerine işgal güçleri ile işbirliği yapan, komitacı Ermeniler romanda görülür. Bu romanlar çoğunlukla Cumhuriyet’ten sonra yazılmıştır. 1990 sonrasında yazılan romanlarda ise, daha çok tehcirin Ermeniler üzerindeki kötü sonuçlarına odaklanan bir bakış açısı vardır.
Anahtar Kelimeler: Türk romanı, Ermeniler, Türk-Ermeni ilişkileri, Osmanlı İmparatorluğu, savaş