Selçukluların yoğun olarak XI. yüzyıldan sonra Anadoluya yerleşmeleri, bu süreçte Bizans ve Sasani devletleriyle sıkıntılı ilişkiler içinde olan Ermenilerin yaşamında yeni bir sayfa açar. Daha önceki dönemde tehcir başta olmak üzere çeşitli nedenlerle siyasi bir birlik sağlayamayan Ermeniler Haçlı Seferleri sırasında Türklerin karşısında yer alsa da bundan sonraki devirlerde Türkler ve Ermenilerin dostça yaşadığı görülür.
Sasanilerin, dinlerini değiştirmek için yıllar süren savaş ve kırımlarla üstlerine gittiği Ermeniler, yüzyıllar sonra kendilerine bağımsız patrikhane tesis eden Müslüman bir yönetimle karşılaşmanın mutluluğunu hisseder. Yatkın oldukları ticaret ve mimarlık gibi alanlarda pozitif ayrımcılık görmekten azınlık kontenjanını aşan boyutta memuriyete alınmalarına dek birçok uygulama ile Osmanlı’ya entegre olan Ermenilerin Türklere bakışı XIX. yüzyılda değişse de toplumun kodlarına işlenen birlikte yaşama dürtüsünün sorunların çözümünde anahtar rol oynayacağı düşünülebilir.
Ayrıntılı bilgi için: http://dunyasavasi.ttk.gov.tr/upload/files/Ermeni_Kulliyat/3-Cilt/8-MehmetSEKER.pdf