Selçuklular’ın Yakın Doğu’daki politikaları Bizans’ın doğu siyasetiyle yakından ilişkilidir. Selçuklu Devleti’nin kurucularından Çağrı Bey’in Doğu Anadolu’ya yaptığı keşif seferleri sonucunda bölgeye Türkmen akınları başlar. Bu akınların yarattığı korku nedeniyle Ermeni Kralları Bizans yönetimine sığınır. Ani ve Vaspurakan’daki Ermeni krallıklarının siyasi varlıkları da 1021 yılında Bizans tahakkümüyle son bulur.
Bölgedeki Ermeniler, ilhak sonrasında göçe zorlanırlar. Buna bağlı olarak bölgedeki nüfusları azalır. Ayrıca Bizans dış politikasının çıkarları doğrultusunda Rumlaştırma politikasına maruz kalırlar. Gregoryen kilisesine mensup olmalarından ötürü de Bizans yönetiminin ağır baskılarıyla karşılaşan Ermeniler, bölgede Selçuklu fetihlerinin başlamasıyla birlikte bir anlamda siyasi istikrara kavuşmuş olurlar. Zira, Selçuklular fetihleri sırasında Ermenilerle doğrudan bir savaşa girmezler. Diğer yandan, bölgedeki Ermeni hakimiyetinin Bizans tahakkümüyle yıkılmasının Selçuklu fetihlerini kolaylaştırdığı söylenebilir.
Ayrıntılı bilgi için: http://dunyasavasi.ttk.gov.tr/tr/turk-ermeni-kulliyati/ii-cilt-ortacag/selcuklu-fetihlerinden-once-bizansin-ermenistan-politikasi-prof-dr-ergin-ayan-440.html